آموزش جمله‏های شرطی زبان فارسی به غیر فارسی‏زبانان:مقایسه‏ی دو روش تدریس ساختاری و تکلیف- محور

Abstract

محققان حوزه‏ی آموزش زبان بر این باورند که شیوه‏ی آموزش، تأثیر فراوانی بر سرعت و عمق یادگیری یک زبان دارد. اهمیت موضوع فوق، در آموزش برخی ساخت­های زبان فارسی که از پیچیدگی­های معنایی و نحوی برخوردارند، آشکار است. یکی از ساخت­های مذکور، ساخت جمله‏های شرطی است که در پژوهش حاضر تلاش شده تا دو روش تدریس ساختاری و تکلیف- ‏محور در آموزش این نوع جمله‏ها‏ به غیر فارسی­زبانان مورد بررسی قرار گیرد و روش تدریس برتر در این زمینه معرفی گردد. بدین منظور، 30 نفر عرب‏زبان از دانشگاه بین­المللی امام خمینی(ره) به‏ صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش، تحت آموزش جمله‏های شرطی به روش تکلیف‌-‏محور و گروه کنترل، تحت آموزش به روش ساختاری قرار گرفتند. در پایان، از هر یک از این گروه‏ها آزمونی به‏عمل آمد. پس از جمع­آوری داده­های حاصل از آزمون و تجزیه و تحلیل آن‏ها مشخص گردید که در تدریس جمله‏های شرطی، روش تکلیف- ‏محور نسبت به روش ساختاری از مزیت بیشتری برخوردار می‏باشد و می­تواند به‏عنوان روش تدریس برتر مد نظر قرار گیرد.