روی‌کرد پدیدارشناسانه‌ی سید حیدر آملی و رودلف اتّو به «امرقدسی»

Abstract

چکیده آن‌چه پدیده‌ی دین را از سایر پدیده‌ها متمایز می‌سازد قداست آن است. موضوع اصلی این نوشتار بررسی روی‌کرد پدیدارشناسانه‌ی دو اندیشمند دین‌شناسِ خداباورِ مسلمان و مسیحی، یعنی سید حیدرآملی و رودلف اتّو (1869-1937) به «امر قدسی» است. برای رسیدن به نقاط اشتراک و امتیاز آن‌ها، ابتدا به تبیین فرآیند پدیدارشناسی و اقسام نگرش پدیدارشناسانه، به‌ویژه نگرش عاطفی و عقلانی به پدیده‌ی قدسی، پرداخته‌ایم. دیدگاه‌ها و انتقادهای صاحب‌نظران بررسی شده و در انتها، تفاوت‌ها و شباهت‌های رهیافت پدیدار شناسانه‌ی آن‌دو درباره‌ی «امرقدسی» ارائه گردیده است. در این تطابق، روشن می‌شود که هردو با تحویل‌گرایی مخالف‌اند و امر قدسی را «خودآشکار» می‌دانند، ولی بر خلاف نگرشِ صرفاً عاطفه‌گرایانه‌ی اتّو، سید حیدر هر دو نگرش عقلانی و عاطفی به «امر قدسی» را به گونه‌ای کامل‌تر و بدون تعصب دینی، ارائه داده است.