تعیین آثار رفاهی سیاست بهبود تکنولوژی تولید چغندرقند

Abstract

چغندرقند یکی از محصولات صنعتی بخش کشاورزی است که نقش مهمی در تأمین شکر موردنیاز داخل دارد. با توجه به بالا بودن سهم شکر وارداتی از شکر مصرفی، یکی از راه‌کارهای تأمین قند و شکر موردنیاز کشور، استفاده از سیاست‌های حمایتی است. یکی از این سیاست‌ها، سیاست بهبود تکنولوژی می‌باشد. به منظور ارزیابی اثر این سیاست، معادلات عرضه و تقاضای چغندرقند طی سال‌های 87-1350، با استفاده از روش حداقل مربعات دو مرحله‌ای(2SLS)، برازش و سپس تأثیر بهبود تکنولوژی بر رفاه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان و در نهایت رفاه اجتماعی در قالب سه سناریوی یک، چهار و 10 درصد کاهش قیمت، ناشی از بهبود تکنولوژی بررسی گردید. نتایج نشان می‌دهد کشش قیمتی تقاضا 02/0- و کشش قیمتی عرضه 013/0 می‌باشد. هم چنین یافته‌ها حاکی از آن است که در تمامی سناریوها با توجه به سهم مازاد رفاه مصرف‌کننده از کل مازاد رفاه اجتماعی، اجرای این سیاست مصرف‌کنندگان را بیشتر مورد حمایت قرار می‌دهد.