بررسی ارتباط دست برتری با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره راهنمایی

Abstract

هدف پژوهش حاضربررسی ارتباط دست برتری با پیشرفت<br />تحصیلی در دانش آموزان راهنمایی بوده است . بدین من ظور 901 دانش<br />آموز ( 441 پسر و 460 دختر) کلاس اول تا سوم راهنمایی با میانگین<br />سنی 13 سال و 5 ماه (حداقل 11 وحداکثر 20 سال ) و با انحراف<br />استاندارد 1 سال و دو ماه که در منطقه 5 آموزش و پرورش تهران در<br />مدارس عادی به تحصیل اشتغال داشتند، به صورت تصادفی خوشه ای<br />انتخاب شدند. برای سنجش دستبرتری از پرسشنامه دستبرتری چاپمن<br />و برای پیشرفت تحصیلی از معدل دانش آموزان در امتحانات کتبی نوبت<br />اول دروس دینی، جغرافی، اجتماعی، ریاضی، املا، علوم، تاریخ، املای<br />زبان، عربی و حرفه و فن استفاده شد . نتایج نشان داد که میزان<br />غیرراستدستی (چپدستی ودوسوتوانی ) در دانش آموزان 16 درصد<br />است و این میزان در دختران و پسران یکسان است . مقایسه میانگین کلی<br />نمرات دانش آموزان راست دست و غیر راست دست با استفاده از آزمون<br />نشان داد که نمرات پیشرفت تحصیلی دو گروه تفاوت معناداری با t<br />یکدیگر ندارد . با این حال مقایسه معدل پیشرفت تحصیلی دو گروه در<br />دروس دهگانه نشان داد که تنها در درس تاریخ پیشرفت تحصیلی دانش<br />آموزان غیر راست دست بیشتر از دانش آموزان راست دست است<br />بنابراین دست برتری به خودی خود ارتباطی با پیشرفت .(α=0,03)<br />تحصیلی در دوره راهنمایی ندارد و والدین و اول یای دانشآموزان نباید<br />نگران راست دستی یا چپ دستی فرزندان خود باشند.