شناخت و کاربرد الگوهای نوین تدریس در میان اساتید گروه علوم انسانی

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی میزان شناخت و به کارگیری الگوهای نوین تدریس در میان استادان گروه علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و روش آن توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه اساتید گروه علوم انسانی به تعداد 140 نفر است که 96 نفر از طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ محقق ساخته حاوی 35 گویه مطابق با مقیاس لیکرت در دو زمینه شناخت و کاربرد تنظیم شده و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ در حیطه شناخت 80/0 و در حیطه کاربرد 84/0 به دست آمده است. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون T تک متغیره،T مستقل، تحلیل واریانس) در دو سطح شناخت و کاربرد تحلیل شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استادان، علاوه بر اینکه الگوهای نوین تدریس را بیش از حد متوسط می‌شناسند، آنها را بیش از حد متوسط در فرایند تدریس به کار می‌گیرند. همچنین بین نظرات اساتید گروه علوم انسانی در شناخت و به کارگیری این الگوها با توجه به ویژگی‌های جمعیت شناختی (سابقه خدمت، مدرک تحصیلی) تفاوت معنادار وجود داشته، اما بر حسب (دانشکده محل خدمت و رشته تحصیلی) تفاوت معنادار نبوده است.