جایگاه امر حسی در پدیدارشناسی هنر دوفرن

Abstract

<span lang="FA">میکل دوفرن، فیلسوف پدیدارشناس فرانسوی، در رشته‎‌ای از آثار خویش، به ویژه مهم‌ترین اثرش به نام <em>پدیدارشناسی تجربه زیبایی‌شناسانه</em>، توصیفی منظومه‌وار از تجربه زیبایی‌‌شناسانه به دست داده است. این مقاله جهت‌گیری‌ای را بررسی می‌کند که به نظر می‌رسد مبنای پدیدارشناسی هنر او را تشکیل می‌دهد، و آن بر صدر نشاندن معنای اصیل و آغازین واژه استتیک/ زیبایی‌شناسی، یعنی ادراک حسی (</span><span dir="LTR">aisthesis</span><span lang="FA">) به عنوان اصل لاینفک و جانشین‌ناپذیر تجربه زیبایی‌شناسانه است. دوفرن این کار را عمدتا با تفکیک میان اثر هنری و ابژه زیبایی‌شناسانه انجام می‌دهد. در این مقاله نشان داده شده است که این تفکیک نزد دوفرن چگونه به اصالت امر حسی در تجربه زیبایی‌شناسانه راه می‌برد. در عین حال، این نکته نیز شرح داده شده است که تاکید دوفرن بر حسیت و امر حسی در تجربه زیبایی‌شناسانه به معنای نفی یا دست کم گرفتن معنا یا عناصر شناختی در این تجربه نیست. با این حال، نزد دوفرن معنا یا عناصر شناختی تجربه زیبایی‌شناسانه در امر حسی درون‌ماندگارند و تنها در همین محمل آنی هستند که هستند. به عبارت دیگر، آنچه را "در" اثر هنری گفته می‌شود تنها "با" اثر هنری می‌توان گفت.</span>