بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی شاخص آرزو

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی شاخص آرزو در میان نمونه‌ای از دانشجویان ایرانی انجام شد. روش این پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع ابزارسازی بود. 502 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور شهرستان لنگرود به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و شاخص آرزو (AI؛ کیسر و رایان، 1996)، مقیاس خودشناسی انسجامی (ISK؛ قربانی، واتسن و هارگیس، 2008)، مقیاس شفقت خود-فرم کوتاه (SCS-SF؛ ریس و همکاران، 2011)، مقیاس خودشیفتگی مارگولیس-توماس (MTNS؛ مارگولیس و توماس، 1980) و مقیاس حرمت ‌خود رزنبرگ (RSES؛ رزنبرگ، 1965) در میان آن‌ها اجرا شد. تحلیل عامل تأییدی مرتبۀ دوم نشان داد که ساختار عاملی نمونۀ ایرانی با ساختار عاملی به دست آمده در نمونه‌های آمریکایی (کیسر و رایان، 1996) برازش دارد. علاوه بر این، ضرایب همبستگی شاخص آرزو با سایر مقیاس‌ها تأییدی بر روایی همگرا و واگرای شاخص آرزو بود. ضرایب آلفای کرونباخ نیز همسانی درونی مناسب شاخص آرزو را نشان داد. یافته‌های پژوهش مطابق با مطالعات انجام شده در نظریۀ خودمختاری و نظریۀ وابستگی‌های ارزش خود بر نوع اهداف و ارزش‌ها و نه فقط دست-یابی به آن‌ها تأکید کرد.