» شهر دانش پایه « مبانی و اصول شکل گیری»

Abstract

امروزه شهرنشین شدن بیش از نیمی از جمعیت جهان و همزمان با آن رشد فناوری و توسعه ارتباطات و افزایش تولید دانش و جریان‌های آن در سطح جهان و همچنین مطرح شدن دانش به عنوان نیروی محرکه نوین اقتصاد و کسب مزیت، اهمیت توجه به نقش دانش را در زندگی شهری آشکار می‌کند. شهر مکانی است که دانش در آن تبلور می‌یابد، طی فرایندهایی میان افراد جابه‌جا می‌شود، خود فرایندهایی را بازمی‌آفریند، در نهایت توسعه یافته و سیر تکاملی خود را در سطح جهان ادامه می‌دهد. از این رو تخصص‌هایی چون مدیریت دانش و اقتصاد دانش پایه از جمله زمینه‌هایی هستند که به مقوله‌هایی چون مدیریت دانش در سازمانی بزرگ و پیچیده چون «شهر دانش پایه» و توجه بیشتر به سرمایه‌های عقلانی به جای سرمایه‌های مادی در رشد اقتصادی می‌پردازند و نموداری از شهر آرمانی مورد نظر خود ارائه می‌دهند. در این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و بر اساس مطالعات اسنادی وسیع ویژگی‌های شهر دانش تبیین می‌شود و به این منظور ابتدا مفهوم دانش و خصوصیات مترتب بر آن مورد بررسی قرار می‌گیرد، سپس به بررسی ویژگی‌های «شهر دانش» از دیدگاه‌های «مدیریت دانش»، «اقتصاد دانش پایه»، و «تجربیات شهروندان» پرداخته می‌شود. به این ترتیب از نقطه نظرات مختلف به راهبردهایی در برنامه‌ریزی و طراحی شهر دانش دست می‌یابیم که مبانی ایجاد اینچنین شهرهایی را فراهم می‌آورند. در نتیجه «شهر دانش پایه» شهری است که دارای جامعه‌ای باز و متکثر است و فرهنگ به اشتراک‌گذاری دانش در آن جا افتاده، اقتصاد آن به منابع دانشی و نوآوری و خلاقیت متکی است. شهر دارای کانون‌های نوآوری است و دسترسی فیزیکی همگانی مناسبی به این کانون‌ها را فراهم می‌آورد، زیرساخت‌های آن امکان دسترسی دائمی به اطلاعات را برای عموم به وجود می‌آورند، در نهایت از مدیریتی شفاف، دانش پایه، و مشارکتی بهره‌مند است، زیرا ایجاد چنین شهرهایی بر پایه خواست عمومی و مشارکت و تعاملات شهروندان محقق می‌شود.