تجربه زیسته معلمان و والدین دانش‌آموزان پایه اول دبستان از محاسن برنامه درسی قرآن

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر، فهم پدیدارشناسانة تجربة زیستة معلمان دورة ابتدایی و والدین دانش‌آموزان از محاسن برنامه درسی قرآن پایه اول دبستان در سال‌تحصیلی 1402- 1401 بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. جامعه مطالعاتی معلمان و والدین دانش‌آموزان پایه اول ابتدایی در شهر یزد بودند. روش نمونه‌گیری، هدفمند ملاک محور ترجیحی بود و نمونه‌گیری تا مرحله رسیدن به اشباع داده‌ها ادامه یافت. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. تحلیل مصاحبه‌ها، با استفاده از الگوی 7 مرحله‌ای کلایزی انجام شد. یافته‌ها در 4 مقولة اصلی (1- توجه به ابعاد شناختی، عاطفی، مهارتی و هوش‌های چندگانه؛ 2- غنای محتوایی به لحاظ پرداختن به مبانی اعتقادی و اصول و فروع دین؛ 3- برخورداری از محتوای جذاب و خلاقانه؛ 4- پشتیبانی انگیزشی از کتاب با برنامه درسی فوق العاده و حمایتی) طبقه بندی شدند. ارزیابی شرکت کنندگان از اعتبار و سودمندی محتوای تدوین شده برای برنامه درسی قرآن پایه اول ابتدایی، حاکی از قابل قبول بودن آن است.