تبیین تجارب زیسته متخصصان آموزش سازمانی از انتقال یادگیری صفر

Abstract

هدف: آموزش یکی از ابزارهای کلیدی برای بهبود عملکرد سازمان‌ها محسوب می‌شود. با این حال، در بسیاری از سازمان‌ها، فرآیندهای آموزشی با چالش‌هایی مواجه‌اند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها عدم انتقال مؤثر آموخته‌ها به محیط کار است، که می‌تواند به کاهش اثربخشی آموزش‌ها و هدررفت منابع منجر شود.از این رو، هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل آموزشی مؤثر بر انتقال یادگیری صفر در سازمان‌های دولتی انجام شده است. روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع ترکیبی متوالی است. در بخش کیفی، با هدف شناسایی عوامل آموزشی مؤثر بر انتقال یادگیری صفر، از رویکرد تجربه زیسته و ابزار مصاحبه نیمه‌ساختارمند استفاده شد. در این مرحله، تجارب ۱۲ نفر از متخصصان آموزش سازمانی که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل داده‌ها از طریق روش‌های کدگذاری باز و محوری انجام شد. در بخش کمی، با استفاده از روش توصیفی-پیمایشی و ابزار پرسشنامه محقق‌ساخته، اهمیت و اولویت‌بندی یافته‌های کیفی از دیدگاه متخصصان و مدیران آموزش بررسی شد و داده‌ها با آزمون فریدمن رتبه‌بندی شدند. یافته‌ها: نتایج بخش کیفی نشان داد که انتقال یادگیری صفر در آموزش‌های سازمانی تحت تأثیر عواملی مانند چالش‌های سیاست‌گذاری و ساختار آموزش در سازمان‌ها، نبود رویکردی استراتژیک و جامع در فرآیند نیازسنجی آموزشی، ضعف در طراحی اصولی برنامه‌های آموزشی، موانع اجرای مؤثر آموزش‌ها، نامناسب بودن محتوای آموزشی، کمبود دانش و تجربه کافی در مدرسان، و چالش‌های مرتبط با سنجش و ارزشیابی آموزشی است. و بر اساس نتایج بخش کمی، «نبود رویکرد استراتژیک و جامع در نیازسنجی آموزش» با میانگین رتبه 66/4، بیشترین تأثیر را در انتقال یادگیری صفر دارد. همچنین، مشکلات در طراحی برنامه‌های آموزشی با میانگین رتبه 59/4 و چالش‌های سیاست‌گذاری و ساختار آموزش با میانگین رتبه 57/4، از دیگر عوامل اصلی کاهش اثربخشی آموزش‌ها در سازمان‌های دولتی هستند. نتیجه‌گیری و پیشنهادها: انتقال یادگیری در سازمان‌های دولتی به عوامل آموزشی وابسته است و غفلت از این عوامل می‌تواند انتقال یادگیری صفر را تداوم بخشد. برای رفع این چالش، رویکردهای آموزشی باید آینده‌نگر، هدفمند و مبتنی بر اصول آموزش بزرگسالان باشند. نیازسنجی باید به‌طور مستمر و همسو با تغییرات انجام شود، طراحی و اجرای آموزش‌ها نیز متناسب با نیازهای شغلی و سبک‌های گوناگون یادگیری صورت گیرد. علاوه‌براین، ارائه محتوای کاربردی و تعاملی، تسلط مدرسان بر روش‌های نوین و فناوری‌های آموزشی، و استفاده بهینه از منابع و نتایج ارزشیابی، نقش مهمی در بهبود این فرآیند دارند. نوآوری و اصالت: این پژوهش با تمرکز بر عوامل آموزشی، سعی دارد به‌طور دقیق و تخصصی تأثیر مؤلفه‌های مختلف آموزشی بر انتقال یادگیری را بررسی کند. همچنین این پژوهش از دیدگاه متخصصان حوزه آموزش سازمانی انجام می‌شود، که باعث می‌شود نتایج آن بر اساس تجربه و دانش عملی باشد.