اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت بر اهمال‌کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده دانش‌آموزان

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت بر اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده دانش‌آموزان انجام شد. طرح پژوهش نیمه­آزمایشی از نوع پیش­آزمون پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه تمامی دانش­آموزان دختر متوسطه اول شهر رستاق استان فارس در سال 1402 بود. از میان 3 مدرسه که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند 40 نفر از دانش‌آموزانی که نمره ­آنها بالاتر از نقطه برش (نقطه برش 50 در پرسشنامه درماندگی آموخته شده و 62 در پرسشنامه اهمال­کاری تحصیلی)،بود، به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل(هر گروه 20 نفر) گمارش شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس اهمال­کاری تحصیلی سولمون و راث بلوم (1984) و پرسشنامه درماندگی آموخته شده کوینلس و نلسون ( 1988) بود. گروه آزمایش برنامه مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک(2006) را در 8 جلسه 90 دقیقه­ای طی دو ماه دریافت و گروه کنترل مداخله­ای دریافت نکردند. داده­های به­دست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره با نرم­افزارSPSS 23 تحلیل شد. یافته­های به دست آمده نشان دهنده­ی تفاوت معنادار بین دو گروه کنترل و آزمایش در نمرات پس آزمون اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده در دانش‌آموزان بود (01/0< p) این یافته­ها بر موثر بودن مداخله آزمایشی دلالت دارند و نشان ­دادند که بر اثر اجرای مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت، اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده دانش‌آموزان کاهش ­یافت. از این رو، این مداخله انگیزشی می­تواند به عنوان یکی از روش­های آموزشی برای کاهش اهمال­کاری تحصیلی و درماندگی آموخته شده مورد استفاده قرار گیرد.