بعضی ویژگیهای آوایی در تفسیر حدادی
(ندگان)پدیدآور
آقامحمدی, امیرحسیننوع مدرک
Textمقاله علمی پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
دستنویس شمارۀ 209 کتابخانۀ توپقاپی استانبول (کتابت شده در سال 455ق) نسخهای از تفسیر حدادی و از معدود نُسخ زبان فارسی است که واژهها در آن با اعراب کتابت شده است. از آنجا که در متون نثر محدودیتهای وزنی وجود ندارد، تلفظ واژهها عموماً دقیقتر و مستندتر از متون نظم است. پیشتر، پژوهشگرانی چون صفری آق قلعه و حیدرپور نجفآبادی (تفسیر سور آبادی، 1396)؛ صادقی (الابنیه، 1389)؛ متینی (هدایة المتعلمین، 1344؛ تفسیری بر عشری...، 1352؛ اختیارات منظوم، 1353)، تلفظها و ویژگیهای آوایی چنین نسخههایی را گزارش کردهاند. مقالۀ حاضر، فهرست قریب به چهل ضبط کمیاب و نادر از نسخۀ توپقاپی است که با ضبط لغتنامهها تفاوت دارد و بدین جهت باید مورد توجّه قرار گیرند.
کلید واژگان
تفسیر حدادیتفسیر منیر
نسخۀ خطی
واژههای فارسی
ویژگیهای آوایی
شماره نشریه
65تاریخ نشر
2020-02-201398-12-01




