رابطه سبکهای یادگیری و عملکرد دانشجویان در کارگاه طراحی معماری
(ندگان)پدیدآور
کریمی مشاور, مهردادنوع مدرک
Textمقالۀ پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
شناخت دانشجویان یکی از عوامل مهم و مؤثر بر آموزش در کارگاههای معماری است. جهت کسب نتایج بهتر بر اساس آموزش و پرورش شناختی، در کارگاههای طراحی نیاز است تا به یادگیرندگان نیز در فرایند آموزش توجه شود.
بر همین اساس؛ روانشناسان علوم تربیتی سعی در شناخت یادگیرندگان بر اساس ویژگیهای شخصی کردهاند. یکی از این ویژگیها، سبکهای یادگیری است که ترجیحات یادگیری هر شخص را بیان میکند.
این نوشتار نیز سعی دارد بر اساس یکی از انواع تقسیمبندی سبکهای یادگیری که متعلق به «دیوید کلب» است و چهار سبک یادگیری واگرا، همگرا، انطباقیابندهو جذبکنندهرا مطرح میکند، به بررسی عملکرد دانشجویان معماری در کارگاه طراحی بپردازد.
برای بررسی رابطه عملکرد دانشجویان با سبکهای یادگیری، ابتدا بر اساس سیاهه سبکهای یادگیری کلب به چگونگی توزیع دانشجویان معماری در سبکهای یادگیری پرداخته میشود و سپس عملکرد دانشجویان در دو بخش فعالیتهای کارگاهی، شامل طراحی و اسکیسها مورد بررسی و مقایسه تطبیقی قرار میگیرد.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که دانشجویان با سبک یادگیری واگرا، دارای بهترین عملکرد و دانشجویان همگرا دارای ضعیفترین عملکرد در کارگاه طراحی معماری هستند. همچنین مشخص شد؛ تأثیرات آموزشی برنامه اسکیس در دانشجویان جذبکننده و طراحی بلندمدت در دانشجویان انطباقیابنده از تأثیر بیشتری برخوردار است.
کلید واژگان
واژگان کلیدی : آموزش طراحی معماریسبک یادگیری واگرا
سبک یادگیری همگرا
سبک یادگیری جذبکننده
سبک یادگیری انطباق یابنده
شماره نشریه
20تاریخ نشر
2012-05-211391-03-01
ناشر
پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظرNazar Research Center for Art, Architecture and Urbanism (NRC)
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا، همدانشاپا
1735-96352251-7197