بررسی رابطه احساس امنیت و کیفیت زندگی در مدرسه

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه احساس امنیت و کیفیت زندگی در مدرسه انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی از نظر شیوه جمع‌آوری اطلاعات، پیمایشی (میدانی) و به لحاظ روش و طرح تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه دو شهرستان شهرکرد است و حجم نمونه 332 نفری با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده تعیین شد. برای جمع‌آوری اطلاعات نیز از دو پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی که شامل هفت مولفه رضایت عمومی، عواطف منفی، ارتباط با معلم، فرصت، پیشرفت، ماجراجویی و انسجام اجتماعی و پرسشنامه احساس امنیت در چهار مولفه شامل احساس امنیت خانوادگی، احساس امنیت اجتماعی، احساس امنیت تحصیلی و احساس امنیت فردی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون‌های آماری شامل ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین احساس امنیت و کیفیت زندگی با ضریب همبسته 0.45 رابطه وجود دارد؛ همچنین بین امنیت اجتماعی با رضایت عمومی با ضریب همبسته 0.56، ارتباط با معلم 0.41، پیشرفت 0.73، ماجراجویی0.31 و انسجام اجتماعی با ضریب همبسته 0.58رابطه مستقیم و مثبت دیده میشود. بین احساس امنیت و مولفه فرصت با ضریب همبسته 0.04 رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین امنیت اجتماعی و عواطف منفی با ضریب همبسته 0.55- رابطه مستقیم منفی مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تقویت احساس امنیت می‌تواند به ارتقای کیفیت زندگی در مدرسه کمک کند.