اثربخشی آموزش برنامه رانندگی ایمن بر تخلفات سرعت رانندگان موتورسیکلت: بر اساس مدل روان‌شناختی رفتار برنامه‌ریزی شده

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه رانندگی ایمن بر تخلفات سرعت رانندگان موتور سیکلت انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه و دوره­ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه رانندگان موتورسیکلت شهرستان بابل بود. با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده 60 نفر انتخاب شدند که این تعداد به صورت تصادفی 30 نفردرگروه آزمایش و 30 نفر در گروه گواه قرارگرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه رفتار رانندگی راکبین موتورسوار را تکمیل کردند. برنامه آموزش رانندگی ایمن به مدت هشت هفته، 16 جلسه و 32 ساعت به گروه آزمایش آموزش داده شد و به گروه کنترل آموزش داده نشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد بین نمرات تخلفات سرعت رانندگان موتور سیکلت در پیش آزمون با پس آزمون و پیگری گروه آزمایش تفاوت معنادار وجود دارد (0001/0P