تأثیرات کرونا بر زندگی زنان سرپرست خانوار منطقۀ 1 تهران (اوین/ درکه)

Abstract

هدف: امروزه، جایگاه انسان محور اصلی توسعه است و توجه به نیازهای اساسی وی و رهایی از فقر صرفاً جنبۀ بشردوستانه ندارد؛ بلکه بهره‌مندی از ابعاد توسعه و رهاشدن از فقر یک حق مسلم در قوانین بین‌الملل محسوب می‌شود. در این میان سهم نابرابر و بیشتر زنان از فقر در مقیاس جهانی، به‌ویژه پس از شیوع پاندمی کرونا بیشتر شده است. مطالعه کیفی حاضر به بررسی و واکاوی اثرات فقر در بین زنان سرپرست خانوار پس از پاندمی کرونا می‌پردازد و درصدد است ماهیت و ابعاد آن را در بین زنان موردمطالعه آشکار کند.روش: بر همین اساس، با اتخاذ روش‌شناسی کیفی، از 15 نفر از زنان سرپرست خانوار در منطقۀ 1 تهران محدودۀ اوین/ درکه مصاحبۀ عمیق گرفته شد و داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از تحلیل تماتیک یا موضوعی تحلیل شدند. عوامل بسیاری به‌عنوان متغییرهای مؤثر در فقر مطرح شده است، مانند نابرابری در حقوق، فرصت‌ها و محرومیت بیشتر زنان از امتیازات اشتغال رسمی، مهاجرت‌ها و جنگ‌ها که البته در دو سال اخیر با گسترش پاندمی کرونا نه‌تنها به فقیرترشدن افراد جامعه، بلکه به پیوستن قشر خاصی از زنان، یعنی زنان سرپرست خانوار به گروه فقیرترین فقرا منجر شده است.یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق مقوله‌های خاصی را به دست داد که عبارت‌اند از: پیش‌بینی از آیندۀ تاریک و استرس، احساس تبعیض و بی‌عدالتی، طرد اجتماعی، آسیب‌پذیری اخلاقی.نتیجه: مقوله‌های مذکور با استناد به داده‌های مصاحبه‌ها بیانگر ماهیت چندبعدی اثرات کرونا بر فقیرترشدن زنان سرپرست خانوار است.