نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفقانی, رامینfa_IR
dc.contributor.authorزارعی, محمد مهدیfa_IR
dc.contributor.authorابراهیمی, سعیدfa_IR
dc.date.accessioned1401-01-30T19:24:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-04-19T19:24:32Z
dc.date.available1401-01-30T19:24:32Zfa_IR
dc.date.available2022-04-19T19:24:32Z
dc.date.issued2021-11-22en_US
dc.date.issued1400-09-01fa_IR
dc.date.submitted2020-02-13en_US
dc.date.submitted1398-11-24fa_IR
dc.identifier.citationفقانی, رامین, زارعی, محمد مهدی, ابراهیمی, سعید. (1400). همگرایی مفهوم عدالت فقهی در فقه مذاهب اسلامی. مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی, 17(65), 213-243. doi: 10.22034/ijrj.2021.687049fa_IR
dc.identifier.issn2645-5013
dc.identifier.issn2645-5021
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2021.687049
dc.identifier.urihttp://ijrj.baboliau.ac.ir/article_687049.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/899201
dc.description.abstractبه گواهی میراث مکتوب فقه اسلامی، بسیاری از احکام و فروع فقهی، به عدالت، مشروط است. این واقعیت، اهمیت و ضرورت تعریف و مفهوم شناسی عدالت فقهی را اهمیت و ضرورت می‌بخشد؛ از این رو، فقهاء مذاهب اسلامی (شیعه، مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی)، درباره‌ی مفهوم شناسی عدالت در فقه، با عبارات متعدد و متفاوت، اظهارنظر کرده‌اند و در نتیجه، ادبیات فقه اسلامی، تعاریف متعددی را برای عدالت فقهی، بیان می‌دارد. نوشتار پیش رو، تعریف عدالت را در فقه مذاهب اسلامی می‌جوید و ماهوی و واقعی بودن و یا ظاهری و عارضی بودن اختلاف بین این تعاریف را می‌کاود و با رویکردی تقریب‏گرایانه، این گمانه را به محک بررسی می‌نشیند که تعاریف به ظاهر متفاوت از عدالت در ادبیات فقه اسلامی، محصول شیوه‌ی بیان و هماهنگی با ادبیات رایج در هر مذهب فقهی است و با استناد به توضیحات فقیهان هر یک از مذاهب اسلامی (شیعه، مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی)، به تحلیل عمده‌ترین تعاریف عدالت فقهی روی می‌آورد که در کتب فقهی مسطور است و در پایان پژوهش، به این نتیجه دست می‌یابد که همه‌ی تعاریف بیان شده برای عدالت فقهی، در مذاهب اسلامی، بر مفهومی واحد، همگرا و دارای اتفاق هستند و از این رو، عدالت، در ادبیات فقه مذاهب اسلامی، تنها، دارای یک معنی است؛ امتثال واجبات، اجتناب از کبائر و عدم اصرار بر ارتکاب صغائر. اما می‌توان گفت در باب معاملات عدالت نفسانی حداقلی شهود و در ابواب مربوط به قضاء، حدود و قصاص عدالت نفسانی حداکثری مورد توجه می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent270
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد بابلfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University/Babol Branchen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامیfa_IR
dc.relation.ispartofIslamic Law & Jurisprudence Researchesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2021.687049
dc.subjectعدالتfa_IR
dc.subjectعدالت فقهیfa_IR
dc.subjectهمگرایی مفهوم عدالتfa_IR
dc.subjectتعریف عدالت در فقه فریقینfa_IR
dc.subjectفقهfa_IR
dc.titleهمگرایی مفهوم عدالت فقهی در فقه مذاهب اسلامیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue65
dc.citation.spage213
dc.citation.epage243


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد