بررسی احکام مربوط به معابد نامسلمانان از دیدگاه مذاهب فقهی اسلام

Abstract

فقهای مذاهب پنج‌گانه اسلام اتفاق نظر دارند که نامسلمانان نمی‌توانند در شهرهای نوبنیاد اسلامی، مکانی برای عبادت خود بسازند. در شهرهایی هم که با صلح به تصرف مسلمانان درآمده است، فقها اتفاق دارند که نامسلمانان می‌توانند در قبال پرداخت مالیات، معبدی برای خود احداث کنند و معابد قدیمی آنان نیز نباید تخریب شود. اختلاف فقها در احکام مربوط به احداث، ابقا یا تخریب معابد در شهرهای مفتوحة عنوة، جزیرة‌العرب و حجاز و احکام مربوط به توسعه و تجدید بنای معابد است که معرکه آرا قرار گرفته است. در منع احداث معبد در شهرهای مفتوحة عنوة، علمای چهار مذهب، موافق‌اند و جمهور فقهای مالکیه برخلاف آنها به شرط جزیه و اذن امام، قائل به جواز هستند؛ ولی در ابقا یا تخریب معابد، نظر غالب در میان مذاهب، جایزنبودن تخریب است، چنان‌که درباره توسعه و تجدید بنای معابد نیز نظر برخی فقهای شافعیه و مالکیه بر جایزنبودن است.