روایت اعضاء از سرمایه اجتماعی در تشکیل و توسعه تعاونی‌های کارآفرینی زنان (بررسی آسیب‌شناسی تعاونی‌های کارآفرین زنان در شهرستان دامغان)

Abstract

شناسایی و تقویت سرمایه اجتماعی در قالب ظرفیت‌های متنوع سازمان‌های مردم‌نهاد و عضویت‌های داوطلبانه سبب افزایش سطح همکاری اعضاء در گروه‌های اجتماعی و جامعه می‌شود. وجود میزان قابل قبولی از سرمایه‌ی اجتماعی موجب تسهیل کنش‌های اجتماعی می‌شود، به‌طوری‌که در مواقع بحرانی می‌توان از سرمایه‌ی اجتماعی به‌عنوان اصلی‌ترین منبع حل مشکلات و اصلاح فرایندهای موجود سود بُرد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی و برحسب روش گردآوری اطلاعات کیفی- تحلیل مضمون روایت اعضاء تعاونی‌­ها از سرمایه­ی اجتماعی در تعاونی­ها است. نتایج حاصل از داده­ها در ٢٧٥ مفهوم، ٩ مقوله اولیه و مقولات ثانویه «حاشیه­رانی نهادی امر تعاون»، «کاهش مشارکت مداوم در بین اعضاء» و «ضعف عملکردی تعاونی­ها» مورد بحث و تحلیل واقع شدند. سرآخر، این مقولات در مقوله­ی هسته­ی «ضعف تعامل اجتماعی و نهادی تعاونی­ها» جای داده شدند. بر این اساس، آسیب­های تعاونی در بعد درونی و بیرونی ناشی از ضعف تعامل اجتماعی بیرونی نهادی بوده و برای برطرف نمودن آنها لازم است توانمندسازی و حمایت نهادی انجام گیرد.