اثربخشی سازگاری با مدرسه بر موفقیت تحصیلی در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه: نقش حلقوی سبک زندگی اسلامی و سبک زندگی غربی

Abstract

در تحقیق حاضر روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری و جامعه آماری است که شامل تمامی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان که در سال تحصیلی 99-1398 7370 نفر بودند و نمونه پژوهش بر طبق فرمول کوکران 380 نفر تخمین زده شد و بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. در این روش نمونه‌گیری نمونه‌ای انتخاب خواهد شد که احتمالی بوده و در آن هر واحد نمونه‌گیری مجموعه‌ای یا گروهی از اعضا است. داد‌ه‌ها از طریق پرسشنامه‌های سازگاری با مدرسه (سینها و سینگ، 1993)، موفقیت تحصیلی(صالحی ، 1393)، سبک زندگی اسلامی(کاویانی ، 1388) و سبک زندگی غربی (LSQ) (لعلی، عابدی و کجباف، 1391)، گردآوری و به روش همبستگی مدل معادلات ساختاری و به‌وسیله‌ی نرم‌افزار AMOS23 و تکنیک بوت استرپ، تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدل با عنایت به شاخص‌های برازندگی از برازش مناسبی برخوردار است. اثر مستقیم سازگاری با مدرسه بر موفقیت تحصیلی (43/0)، بر سبک زندگی اسلامی(56/0)، بر سبک زندگی غربی(24/0) معنادار بود. اثر مستقیم سبک زندگی اسلامی بر سبک زندگی غربی(65/0)، بر موفقیت تحصیلی (16/0) معنادار بود و اثر مستقیم سبک زندگی غربی بر سبک زندگی اسلامی(19/0-)، بر موفقیت تحصیلی(19/0-) نیز معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم سازگاری با مدرسه بر موفقیت تحصیلی با میانجی‌گری سبک زندگی اسلامی و سبک زندگی غربی(18/0) معنادار بود. بنابراین می‌توان برای بهبود پیشرفت تحصیلی، با راهنمایی و هدایت دانش‌آموزان در کسب مهارت‌های سازگاری و آموزش سبک زندگی سالم به آنها گام‌های مؤثری برداشت. گنجاندن مفهوم ارتقاء سبک زندگی در برنامه درسی مدارس به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا به طور مؤثر در توسعه جامعه خود نقش داشته باشند.