بررسی حقوقی - فقهی شهادت از راه دور با نگاهی به دیدگاه قضات کیفری یک استان تهران

Abstract

در عصر حاضر ظهور وسایل ارتباطی بین افراد و سازمان‌ها از طریق تجهیزات الکترونیکی و انفورماتیکی، موضوع دولت الکترونیک و پیرو آن دادرسی الکترونیکی را در مقابل دادرسی سنتی مطرح کرده است. دادرسی کیفری الکترونیکی به عنوان تحولی نوین در عرصه قضایی، به منظور تحقق فاصله‌گذاری اجتماعی در حوادثی از قبیل بیماری کرونا، کاهش هزینه‌های دادگستری و تسهیل در رویه دادگاه‌ها مواد قابل توجهی از قانون آیین دادرسی کیفری را به خود اختصاص داده است. یکی از موضوعات مهم در این عرصه، شهادت از راه دور به این شیوه بوده که در ماده ۱۸۶ قانون مجازات و مواد ۲۰۴ و ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری مطرح شده است. با وجود این، حسب مصاحبه با تعدادی از شعب دادگاه کیفری یک، موضوع شهادت از راه دور تاکنون در رویه قضایی ایران تحقق نیافته است. دادگاه‌های مزبور چالش‌هایی از حیث فقدان زیرساخت‌های لازم و دیدگاه‌های ناشی از برداشت‌های فقهی دارند. در پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و نیز تحلیل محتوای مصاحبه قضات برای رفع چالش‌های مزبور و تأمین زیرساخت‌های لازم برای اجرای شهادت از راه دور راه‌کارهایی ارائه شده است.