بررسی اثر پذیرش تسطیح لیزری بر مدیریت تقاضای آب در شهرستان مرودشت

Abstract

به دلیل بازده پایین مصرف آب در کشاورزی و خشک‌سالی‌های چند سال اخیر، کشور ایران با بحران جدی آب روبه‌رو است و این مساله موجب پرداختن به سیاست‌های متفاوت مدیریت عرضه و تقاضای آب از سوی سیاست‌گذاران شده است. از جمله‌ی این سیاست‌ها، حمایت‌های مالی و اعتباری در جهت تشویق کشاورزان به به‌کارگیری تسطیح لیزری در زمین‌های استان فارس است. در این مطالعه با استفاده از مدل برنامه‌ریزی ریاضی مثبت، اثر اجرای این سیاست بر افزایش بازده نهاده‌های مصرفی و اثر بخشی این سیاست بر مدیریت تقاضای آب مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های مورد نیاز به روش تکمیل پرسش‌نامه از 250 کشاورز شهرستان مرودشت فراهم شد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که در نتیجه‌ی پذیرش فن‌آوری تسطیح لیزری، بازده آبیاری حدود 20% افزایش یافته است و کشاورزان آب افزوده‌ را صرف کاهش تنش‌های آبی و افزایش سطح زیرکشت می‌نمایند. در نتیجه‌، کاربرد این فن‌آوری به عنوان ابزاری برای مهار تقاضای آب کارآمد نخواهد بود. اگرچه می‌توان گسترش این فن‌آوری را برای افزایش کار‌آیی نهاده‌های مصرفی، افزایش تولید در واحد سطح و تسهیل در عملیات کشاورزی به عنوان یک ابزار مناسب به کار برد.