اثر وزن و طول مولدین ماهی شیربت (Barbus grypus) روی تولید و رشد بچه ماهی تا مرحله انگشت قد

Abstract

این بررسی برای تعیین اثر وزن و طول کل مولدین ماهی شیربت (Barbus grypus) روی تولید بچه ماهی و رشد تا مرحله انگشت قد صورت گرفته است. برای این منظور سه گروه وزنی و طولی مولدین ماده (سه تیمار) انتخاب شد. تیمار یک مولدین با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 479±5/2212 گرم و میانگین طول کل70/6±68/62 سانتیمتر، تیماردو مولدین با میانگین وزنی780±4518 گرم و میانگین طول کل36/4±12/79 سانتیمتر، تیمار سه با میانگین وزنی 1171±5/7712 گرم و میانگین طول کل 13/3±62/92 سانتیمتر بودند. مولدین نر برای کل تیمارها مشترک و میانگین وزن آنها 100±1400 گرم و میا نگین طول کل آنها 35/7 ±62/54 سا نتیمتر بود. مولدین ماده در دو نوبت و با فاصله زمانی 10 ساعت با هورمون عصاره غده هیپوفیز به میزان 3 میلیگرم در کیلوگرم و مولدین نر در یک مرحله همراه با مرحله دوم مولدین ماده و به میزان 2 میلیگرم در کیلوگرم مورد القاء قرار گرفتند. میزان بازماندگی لارو، بازماندگی بچه ماهی و پارامترهای رشد (ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی) تا مرحله انگشت قد در گروههای وزنی موصوف اندازه گیری شد. مرحله پرورش لارو در استخرهای خاکی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی مانند اکسیژن محلول، pH، درجه حرارت، شفافیت، نیترات و فسفات استخرهای پرورش لارو اندازه گیری شد و هیچگونه اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده نگردید. با مقایسه نتایج داده های مربوط به ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی، درصد بازماندگی بچه ماهی تیمارهای مختلف در طول دوره پرورش اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. اما با مقایسه نتایج داده های مربوط به بازماندگی لارو اختلاف معنی داری بین تیمار دو (مولدین با وزن و طول متوسط) با سایر تیمار وجود دارد (در سطح 95 درصد اطمینان). با افزایش وزن مولدین، این شاخصها افزایش و در محدوده وزنی (± انحراف استاندارد) 780 ±4518 گرم و میانگین طول کل 36/4±12/79 سانتیمتر (تیمار دو) به بعد کاهش می یابد. لذا جهت بالا بردن میزان بازماندگی لارو و رشد بیشتر بهتر است از مولدین در محدوده وزن و طول متوسط (استفاده شده درتیمار دو) استفاده گردد.