رابطه بین هوش اخلاقی و هوش سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان یگان ویژه نیروی انتظامی استان مازندران

Abstract

چکیده زمینه و هدف: این پژوهش در زمینه عملکرد شغلی کارکنان یگان ویژه نیروی انتظامی استان مازندران انجام گردیده است و هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و هوش سازمانی با عملکرد شغلی این کارکنان بوده است. روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان شاغل در یگان ویژه نیروی انتظامی استان مازندران بوده است که از آن میان بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 217نفر به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای بر حسب مدرک تحصیلی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل(2008) ، پرسشنامه هوش سازمانی کارل آلبرخت (2002)و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (2005)استفاده گردید. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنف،ماتریس همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون )استفاده شده است. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که بین هوش اخلاقی و هوش سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. بین مولفه های هوش اخلاقی(درستکاری ، مسئولیت‌پذیری ، دلسوزی ، بخشش) ، و عملکرد شغلی کارکنان رابطه وجود دارد.بین مولفه های هوش سازمانی(بینش استراتژیک، سرنوشت مشترک، تمایل به تغییر، جرأت و شهامت، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد) و عملکرد شغلی کارکنان رابطه وجود دارد. نتیجه: رابطه بین هوش اخلاقی و هوش سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان منطقی به نظرمی رسد و نیز جرأت و شهامت تلاش برای عمل کردن فراتر از استانداردها و رفتارهای مبتنی بر قراردادهای سازمانی احساس بالندگی و افتخار به کار کردن در یک سازمان، پیگیری امور فراتر از وظایف شغلی موجب افزایش عملکرد شغلی کارکنان است.