نقش میانجی سکوت سازمانی در تأثیر تحلیل‌رفتگی شغلی بر تصمیم‌گیری سازمانی (مورد مطالعه: بانک مسکن استان تهران)

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> تحلیل‌رفتگی و سکوت سازمانی در شمار مهم‌ترین نگرانی‌های مدیریت منابع انسانی امروزین به شمار می‌روند که پیامدهای ناگواری برای سازمان به همراه دارند. برای افزایش شناخت موجود در این زمینه پژوهش حاضر تأثیر تحلیل‌رفتگی شغلی بر کیفیت تصمیم‌گیری سازمانی را با میانجی‌گری سکوت سازمانی بررسی می‌کند.<br /> <strong>روش‌شناسی:</strong> روش این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعۀ آماری آن را ریاست، معاونت و پایه‌وران شعب بانک مسکن استان تهران تشکیل می‌دهند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 296 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار اس.پی.اس.اس و لیزرل انجام شده است.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong> تحلیل‌رفتگی و سکوت سازمانی با هم رابطۀ مستقیم دارند. همچنین تحلیل‌رفتگی شغلی و و هر سه مؤلفۀ آن (تحلیل‌عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش موفقیت فردی) هم به صورت مستقیم و هم از طریق سکوت سازمانی بر کیفیت تصمیم‌گیری سازمانی تأثیر منفی دارد.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> با افزایش تحلیل‌رفتگی در سازمان کیفیت تصمیم‌گیری افول می‌کند و این کاهش در صورت وجود سکوت سازمانی شدیدتر هم می‌شود. در واقع کارکنان تحلیل‌رفته برای مشارکت فعالانه در تصمیم‌گیری‌های سازمانی تمایلی ندارند.