حقوق و اخلاق؛ اخلاق و دادرسی: تأملاتی پیرامون اعتبار صدای ضبط شده بدون اخطار

Abstract

<span class="1"><span lang="FA" dir="RTL">میان اخلاق و حقوق به طور پیشینی ارتباط است. هم‌چنین اخلاق در دادرسی کاربرد دارد. عدم تعیُّن سطح، مسأله‌ی حقوقی را به مسأله‌ی اخلاقی تعالی می‌بخشد؛ از این رو، اصولاً میان عدم تعیُّن ناشی از اجمال و ابهام و سکوت قواعد ماهوی و شکلی تفاوتی نیست؛ دادرس می‌تواند در این سطح اخلاقی‌ترین تفسیر را اعمال کند. در فرضی که حقوق موضوعه پیرامون اعتبار یا عدم اعتبار صدای ضبط شده‌ی یکی از متداعیین (بدون اخطار) که دیگری علیه وی بدان استناد می‌کند فاقد حکم است، دادرس باید اخلاقی‌ترین تفسیر را برای رعایت عدل در قضاوت برگزیند. به نظر می‌رسد در این فرض عامل اخلاق مانع از آن شده است که با وجود اباحه و عدم منع، رویه‌ی محاکم بر بی‌اعتباری صدای ضبط‌شده گرایش داشته باشد.</span></span>