ازدواج خویشاندی و عوامل پیشبینیکننده آن در میان زنان مهاجر در شهرهای تهران و مَلارد
(ندگان)پدیدآور
محمودیانی, سراجالدیننوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
تغییر در نسبت الگوهای ازدواجی خویشاوندی و غیرخویشاوندی از مهمترین تغییرات اتفاق افتاده در حوزه ازدواج در ایران است. بنابراین، در این مقاله تلاش شده است که الگوی ازدواج خویشاوندی در میان زنان مهاجر دارای همسر در شهرهای تهران و ملارد بررسی شود. دادهها از پیمایشی که در سال 1395 در استان تهران انجام شد و در آن تعداد 500 زن مهاجر دارای همسر پیمایش شدند اقتباس شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که ازدواج خویشاوندی با 41 درصد هنوز مطلوبیت قابل توجهی در جامعه مورد مطالعه دارد. تحلیل چند متغیره نشان داد که مدت زمان ازدواج اثر آماری معناداری بر الگوی ازدواج زنان دارد. نتایج همچنین نشان داد که خاستگاه سکونتی، تحصیلات و تفاوت سنی زوجین اثر آماری معناداری بر الگوی ازدواج مورد نظر ندارند. از اینرو، نتیجه گرفته میشود که با وجود بهبود در عناصر نوسازی، الگوی ازدواج خویشاوندی هنوز شیوهای متداول از ازدواج در جامعه مورد بررسی است.
کلید واژگان
ازدواج خویشاوندیزنان مهاجر
مدت ازدوج
نوسازی
تهران
شماره نشریه
27تاریخ نشر
2020-02-201398-12-01
ناشر
انجمن جمعیت شناسی ایرانPopulation Association of Iran




