پیکربندی سازوکارهای کنترلی در شرکتهای نوآور

Abstract

<strong>نظریه</strong><strong>‌</strong><strong>های سنتی مدیریت، </strong><strong>‌‌</strong><strong>کنترل و نوآوری را نقطة مقابل یکدیگر می</strong><strong>‌</strong><strong>دانستند و استدلال می</strong><strong>‌</strong><strong>کردند که نظام</strong><strong>‌</strong><strong>های کنترلی مانعی بر سر راه خلاقیت و نوآوری در درون سازمان هستند و اصولاً نوآوری با درجة رسمیت سازمانی رابطه عکس دارد. اما رویکردهای جدید مطرح شده در ادبیات </strong><strong>‌‌</strong><strong>کنترل و پژوهش</strong><strong>‌</strong><strong>های تجربی جدید نشان می</strong><strong>‌</strong><strong>دهند که </strong><strong>‌‌</strong><strong>کنترل بر خلاف نگاه سنتی تنها پدیده</strong><strong>‌‌‌</strong><strong>ای غیرمنعطف، ایستا و متمرکز بر استانداردسازی و کمینه</strong><strong>‌</strong><strong>سازی تنوع و تازگی نیست و </strong><strong>‌‌‌</strong><strong>نظام</strong><strong>‌‌</strong><strong>های </strong><strong>‌‌</strong><strong>کنترل رسمی می</strong><strong>‌</strong><strong>توانند نقش مثبت و معناداری در فرآیند مدیریت نوآوری ایفا نمایند. در این مقاله با استفاده از رویکرد پیکربندی و از طریق توسعة چهار پیکربندی، چارچوب جدیدی برای سازگار کردن </strong><strong>‌‌</strong><strong>کنترل و نوآوری در سازمان</strong><strong>‌‌‌‌</strong><strong>ها مفهومی سازمانی ارائه می</strong><strong>‌</strong><strong>شود. دو پیکربندی از میان پیکربندی</strong><strong>‌</strong><strong>های استخراج شده، زمینه و بستر لازم برای بروز نوآوری را فراهم می</strong><strong>‌</strong><strong>سازند. به عبارت دیگر، سازمان</strong><strong>‌‌‌‌‌</strong><strong>هایی که به</strong><strong>‌</strong><strong>دنبال نوآوری هستند و اقتضائات سازمانی آنها، نوآوری را الزامی می</strong><strong>‌</strong><strong>سازد، باید از </strong><strong>‌‌</strong><strong>سازوکار</strong><strong>‌‌</strong><strong>های کنترلی مطرح</strong><strong>‌</strong><strong>شده در این دو پیکربندی استفاده نمایند تا امکان بروز نوآوری فراهم گردد. </strong>