بررسی بازار انگور و کشمش در استان قزوین

Abstract

استان قزوین با دارا بودن حدود 35494 هکتار باغ انگور و تولید سالیانه 348000 تن از این محصول رتبه دوم کشور را به خود اختصاص داده است. با این وجود، بازار محصولات انگور استان همواره دستخوش نوسانات قیمتی و درآمدی بوده و این امر باعث نگرانی باغداران شده است. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر کاهش هزینه­های بازاررسانی و موثر بر حاشیه بازار، انتخاب مسیر مناسب بازاررسانی و بررسی مشکلات تولیدکنندگان محصول انگور در استان و راهکارهایی جهت بهبود مکانیسم بازار، کاهش ریسک­های قیمتی و درآمدی و بیان ابزارهای لازم در جهت کنترل ریسک ناشی از افزایش عرضه، کاهش قیمت و کاهش درآمد باغداران می­باشد. تحقیق به روش پیمایشی و در سطوح مختلف کانال‌های بازاررسانی انجام شد. نتایج نشان داد که انگورکاران استان قزوین سود کمی از عملیات بازاررسانی محصول بدست می­آورند و خدمات بازاررسانی بهینه عمل نکرده و کارآمد نیستند. همچنین، نتایج نشان داد که بهترین مسیر بازاررسانی انگور و کشمش مسیری است که تعاون روستایی و تشکل­های تولیدی در آن ورود پیدا کرده­اند.