بررسی آزمایشگاهی تاثیر تراورس اصطکاکی در افزایش مقاومت جانبی خط آهن

Abstract

درز ریل ها در قوس هایی با شعاع کمتر از 400 متر در راه آهن بدلیل عدم امکان تامین مقاومت جانبی خط، جوشکاری نمی شوند. باقیماندن درزها در خط باعث افزایش هزینه ها و حجم فعالیت های نگهداری می شود. هم چنین باعث ظاهر شدن خرابی هایی نظیر تغییر شکل پلاستیک تاج ریل ، شکستگی تراورس ، خرابی پابند ها و بطورکلی زوال سریع هندسه قائم و افقی خط می گردد. در این مقاله، ابتدا راهکارهای افزایش مقاومت جانبی بررسی شده و یکی از راهکارها که استفاده از طرح ابتکاری تراورس اصطکاکی (که در آن سطح زیرین تراورس به جای مسطح بودن ، به صورت زیگزاگی بر جسته شده تا مقاومت جانبی ناشی از سطح زیرین تراورس افزایش یابد) می باشد، تشریح شده است. در این مقاله تاثیر این نوع تراورس با انجام آزمایشهای تعیین مقاومت جانبی خط بررسی شده است. آزمایشهای انجام شده بصورت آزمایش تراورس منفرد بوده و نتایج آن نشان داده است که مقاومت جانبی خط با تراورس اصطکاکی در مقایسه با تراورس عادی در حدود 59.1 % افزایش می یابد.