اثربخشی آموزش‌های کسب و کار کشاورزی در کارآفرینی زنان روستایی

Abstract

از آنجاکه زنان روستایی به واسطه محدودیت‌های موجود از فرصت‌های کمتری در رشد و توسعه کارآفرینی برخوردار هستند، این تحقیق به بررسی اثربخشی برنامه‌های آموزش کشاورزی زنان روستایی سال‌های 96-95 در ایجاد کارآفرینی در بین زنان روستایی پرداخته است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ روش جمع‌آوری اطلاعات میدانی و از لحاظ کنترل متغیرها شبه آزمایشی با استفاده از ابزار پرسش‌نامه می‌باشد. جامعه آماری 970 تن از زنان روستایی عضو تعاونی زنان روستایی ساکن استان البرز است که سابقه شرکت در دوره‌های آموزشی و ترویجی مرتبط با اشتغال و کسب و کار کشاورزی را داشتند. با استفاده از فرمول کوکران 135 تن از آنان تعیین و برای افزایش دقت داده‌ها 140 تن، به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای جمع‌آوری شد. به منظور ایجاد امکان مقایسه یک گروه 140 تن از زنان روستایی بدون سابقه شرکت در دوره‌های آموزشی نیز استفاده گردید. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظر متخصصین و پایایی با استفاده از ضریب تتای ترتیبی (91/0 - 79/0 = <strong>θ</strong>) مورد تایید قرار گرفت. نتایج آزمون فراسنجه‌ای من ویتنی حاکی از تفاوت معنی‌دار آماری از لحاظ ویژگی‌های کارآفرینانگی بین دو گروه آزمایش و کنترل بود. هم‌چنین افرادی که در دوره‌های کارآفرینانگی شرکت کرده بودند در دو مؤلفه موفقیت‌طلبی و تحمل ابهام نسبت به گروه کنترل نمره بالاتری کسب نمودند. تحلیل رگرسیون ترتیبی نیز نشان داد که 6 متغیر نگرش به کار، سن، وضعیت اقتصادی، میزان درآمد، شرکت در دوره‌ها و رفتار اطلاع یابی در مجموع 33 درصد از احتمال تغییر سطح متغیر وابسته ویژگی‌های کارآفرینانگی را تبیین می‌کنند (33/0=R2).