| dc.contributor.author | صادقی, وحید | fa_IR |
| dc.contributor.author | سبزعلی, زهرا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T18:40:08Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T18:40:08Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T18:40:08Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T18:40:08Z | |
| dc.date.issued | 2017-09-23 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-07-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2017-12-19 | en_US |
| dc.date.submitted | 1396-09-28 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صادقی, وحید, سبزعلی, زهرا. (1396). تعامل عوامل نوایی در برجستهسازی هجاها در واژههای فارسی. زبان فارسی و گویش های ایرانی, 2(2), 35-55. doi: 10.22124/plid.2017.2811 | fa_IR |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22124/plid.2017.2811 | |
| dc.identifier.uri | https://zaban.guilan.ac.ir/article_2811.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/49456 | |
| dc.description.abstract | در مقاله حاضر، اثر سه عامل تکیة واژگانی، تکیة زیروبمی و جایگاه نوایی هجا را بر برجستهسازی هجاها در واژههای چندهجایی فارسی بررسی کردیم. نتایج اندازهگیریِ فرکانس پایه نشان داد که هجای پایانی واژه به‌عنوان هجای تکیهبر، محل دریافت تکیة زیروبمی است و هجاهای دیگر تغییرات زیروبمی مؤثر برای برجستهسازی هجاها ندارند. نتایج مربوط به شدت انرژی نشان داد که شدت انرژی مانند فرکانس پایه هم‌بسته آکوستیکی تکیة زیروبمی است و تکیه یا جایگاه هجا تأثیری بر الگوی تغییرات شدت انرژی هجاها ندارد. نتایج در دیرش نشان داد که دیرش هجاهای بدون تکیۀ آغازی نسبت به هجاهای تکیهبر پایانی بیشتر است. همچنین، دیرش هجاهای تکیهبر پایانی نسبت به هجاهای بدون تکیۀ میانی بیشتر است. بهعلاوه اختلاف دیرش این هجاها با یکدیگر، برخلاف دو پارامتر فرکانس پایه و شدت انرژی، در بافت آهنگی و غیرآهنگی نیز مشاهده میشود. نتایج این تحقیق نشان داد که دیرش در زبان فارسی، برخلاف فرکانس پایه و شدت انرژی، هم‌زمان هم‌بسته آکوستیکی دو عامل نوایی تکیۀ واژگانی و جایگاه هجاست که با تعامل با یکدیگر میزان برجستگی هجاها را در واژههای چندهجایی فارسی مشخص می‌کنند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1512 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | زبان فارسی و گویش های ایرانی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Persian Language and Iranian Dialects | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22124/plid.2017.2811 | |
| dc.subject | تکیۀ واژگانی | fa_IR |
| dc.subject | تکیۀ زیروبمی | fa_IR |
| dc.subject | جایگاه هجا | fa_IR |
| dc.subject | برجستگی نوایی | fa_IR |
| dc.subject | دیرش | fa_IR |
| dc.title | تعامل عوامل نوایی در برجستهسازی هجاها در واژههای فارسی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین | fa_IR |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 35 | |
| dc.citation.epage | 55 | |
