سرنامهای دوسطحی در زبان فارسی
(ندگان)پدیدآور
جم, بشیرنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
اختصارسازی از فرایندهای مهم واژهسازی است که در آن یک یا چند نویسه جانشین چند واژه یا یک عبارت طولانی میشود. بهطورکلی به لحاظ شیوۀ تلفظ دو نوع اختصار وجود دارد؛ اختصارهای الفبایی که نویسههای آن تکتک تلفظ میشود، و سرنامها که حروف آن به صورت یک واژه ادا میشود. هدف این پژوهش معرفی و تحلیل چگونگی تشکیل سرنامهای دوسطحی است که ساز و کار ویژه و نوینی از واژهسازی در زبان فارسی ایجاد کرده و کاربردش در سازمانها و نهادهای اجتماعی باب شده و رو به افزایش است. این سرنامها افزون بر اختصار بودن واژهاند و گویای هدف و پیام آن سازمانها. از اینرو، این نوع اختصار، معنی را در دو سطح بیان میکند؛ به عنوان یک سرنام و به عنوان یک واژۀ موجود و معمولی زبان. هدف این پژوهش این است که نشان دهد فرایند تشکیل سرنامهای دوسطحی که موجب یکسانشدن صورت نوشتاری و تلفظ یک واژۀ موجود و یک سرنام میگردد نوعی افزایش معنایی به صورت «چندمعنایی» است.
کلید واژگان
نشانههای اختصاریسرواژه
سرنام
سرنام دوسطحی
چندمعنایی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2016-09-221395-07-01




