برآورد ارزش اقتصادی کارخانه‌داری با استفاده از رهیافت استون‌گری و روش ارزش‌افزوده

Abstract

خانوار به عنوان نهاد بنیادی در هر جامعه و در چرخه­ی اقتصاد ملی، از یک طرف عرضه­کننده­ نیروی کار به بنگاه­ها در بازار نهاده‌ها و از سویی دیگر مصرف­کننده­ی کالاها و خدمات نهایی در بازار آن‌ها است. همچنین، خانوار تولیدکننده­ی بسیاری از کالاها و خدمات می­باشد که محصولات خانگی نامیده می‌شود که ناشی از کار در خانه است. به­طور کلی، کار خانگی با سه منظور خودمصرفی خانوار، عرضه محصول به بازار برای کسب درآمد، و خانه­داری، انجام می‌گیرد. در این پژوهش ارزش اقتصادی کار خانه­داری برآورد شده است. از آنجا که هر خانوار برای حیات خود به حداقل زمان و حداقل مصرفِ محصولات خانه­داری نیازمند است، در این پژوهش، از تابع تولید کاب داگلاس با لحاظ کردن دیدگاه استون­گری استفاده شده است. بر اساس یافته­های پژوهش، سهم ارزش اقتصادی کار خانه­داری، 4 درصد از درآمد ملی سال 1394 برآورد گردیده است. این در حالی است که در همان سال سهم فعالیت­هایی نظیر زراعت – باغداری و دامداری به ترتیب 8.33 و 5.57 درصد از درآمد ملی بوده است