نقش خشکی در تغییر برخی از ویژگی‌های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پایه‌های مرکبات

Abstract

آب، عامل اصلی فعالیت‌های کشاورزی است و حدود 70 درصد آب مصرفی جهان به آبیاری اختصاص دارد. این پژوهش به­منظور بررسی واکنش مرکبات به خشکی، به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و دو دانهال در هر واحد آزمایشی انجام شد. فاکتورها شامل پایه‌های مختلف مرکبات در 10 سطح (نارنج، پونسیروس، ترویرسیترنج، مکزیکن‌لایم، سیتروملو، راف‌لمون، بکرایی، ماکروفیلا، کلئوپاترا ماندارین و شانگشا) و آبیاری در دو سطح شامل آبیاری بهینه (حفظ رطوبت بستر در حد ظرفیت گلدانی) و تنش شدید (قطع آبیاری) بودند. نتایج نشان داد در اثر خشکی، درصد نشت یونی در تمامی پایه‌های مورد بررسی و نسبت وزن خشک ریشه به شاخه در پایه‌های پونسیروس، ماکروفیلا و بکرایی افزایش و محتوی نسبی آب برگ در همه پایه‌ها، وزن تر برگ در نارنج، وزن تر ساقه در سیتروملو، وزن تر ریشه در ترویرسیترنج، نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، وزن تر شاخه در نارنج و سیتروملو، وزن تر کل در نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، نسبت وزن تر ریشه به شاخه در ترویرسیترنج، سیتروملو، ماکروفیلا و کلئوپاتراماندارین کاهش یافت. بنابراین ترویرسیترنج با نشت یونی کم‌تر، شانگشا با نگهداری بیش‌تر آب در برگ‌ها و پونسیروس با وزن خشک ریشه به شاخه بیش‌تر، تحمل بهتری به خشکی از خود نشان دادند.