نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیره کی, کیومرثfa_IR
dc.contributor.authorعبدالهی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorطلایی, فرزانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T22:05:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T22:05:31Z
dc.date.available1399-08-01T22:05:30Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T22:05:31Z
dc.date.issued2013-03-21en_US
dc.date.issued1392-01-01fa_IR
dc.date.submitted2013-07-25en_US
dc.date.submitted1392-05-03fa_IR
dc.identifier.citationمیره کی, کیومرث, عبدالهی, محمد, طلایی, فرزانه. (1392). اثر تلفیقی Trichoderma virens و Glomus mosseae در کنترل نماتد Meloidogyne javanica در گوجه فرنگی. کنترل بیولوژیک آفات و بیماری های گیاهی, 2(1), 9-16. doi: 10.22059/jbioc.2013.35502fa_IR
dc.identifier.issn2322-2883
dc.identifier.issn2423-8090
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jbioc.2013.35502
dc.identifier.urihttps://jbiocontrol.ut.ac.ir/article_35502.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/465322
dc.description.abstractبه ‌منظور بررسی تأثیر دو قارچ <em>Glomus mosseae</em> و<em>Trichoderma virens </em> بر نماتد <em>Meloidogyne</em> <em>javanica</em>، عامل ریشه‌گرهی گوجه‌فرنگی، آزمایشی به‌صورت کاملاً تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. <em>T. virens</em> از مزارع گندم استان فارس جداسازی و روی محیط کشت PDA تکثیر شد و زادمایه اولیه <em>G. mosseae</em> از گروه باغبانی دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان تهیه شد و برای تکثیر و به‌دست‌آوردن جمعیت مورد نظر از هاگ‌های خالص، از کشت گلدانی استفاده شد. اثر هر دو قارچ در تیمارهای مختلفی به‌صورت مجزا و مخلوط با یکدیگر بررسی شد. نتایج این آزمایش‌ها نشان داد که مخلوط این دو قارچ باعث کاهش تمامی فاکتورهای مرتبط با نماتد شد، به‌طوری که تعداد گال ریشه از 28/7 گال در هر گرم ریشه به 72/0، تعداد توده تخم از 76/2 توده در هر گرم ریشه به 39/0، تعداد لارو سن دوم از 5/3553 لارو در هر گلدان به 25/2471 و در نهایت، فاکتور تولیدمثل نماتد از 13/2 به 48/1 کاهش یافت. در مورد شاخص‌های رشدی گیاه نیز تیمار مخلوط دو قارچ نسبت به تیمار شاهد بدون مایه‌زنی به نماتد اختلاف معنی‌دار آماری ندارد. از بین تیمارهای دیگر، کاربرد <em>G. mosseae</em> باعث کنترل نماتد و افزایش میزان رشد رویشی گوجه‌فرنگی، حتی در مقایسه با تیمار شاهد شد<em>.</em>fa_IR
dc.format.extent161
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران - موسسه تحقیقات کنترل بیولوژیک آفات و بیماریهای گیاهیfa_IR
dc.publisherپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران موسسه تحقیقات کنترل بیولوژیک آفات و بیماریهای گیاهیen_US
dc.relation.ispartofکنترل بیولوژیک آفات و بیماری های گیاهیfa_IR
dc.relation.ispartofBIOLOGICAL CONTROL OF PESTS AND PLANT DISEASESen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jbioc.2013.35502
dc.subjectآنتاگونیستfa_IR
dc.subjectکشاورزی پایدارfa_IR
dc.subjectکاهش مصرف سمومfa_IR
dc.subject‌ کشاورزی ارگانیکfa_IR
dc.subjectمبارزه بیولوژیکfa_IR
dc.subjectکنترل بیولوژیک بیمایهای گیاهیfa_IR
dc.titleاثر تلفیقی Trichoderma virens و Glomus mosseae در کنترل نماتد Meloidogyne javanica در گوجه فرنگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله کاملfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوجfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار نماتدشناسی گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوجfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوجfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue1
dc.citation.spage9
dc.citation.epage16


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد