تأثیر زبری درزه‌ها در تعیین میزان حائل مورد نیاز برای پایدارسازی تونل‌های تکی و دوقلو راه احداث شده در سنگ‌های درزه‌دار
چکیده
برای عبور از کوهستان‌های مرتفع و پرشیب، به جای طولانی نمودن مسیر و ایجاد پیچ‌های زیاد که به منظور کاهش شیب طولی انجام می‌گیرد، می‌توان از تونل استفاده کرد. تونل‌های راه برحسب نوع مسیر به دو گروه تونل‌های یک طرفه و دو طرفه تقسیم می‌شوند. در بزرگراه‌ها با توجه به تعدد خطوط عبور، از دو نوع تونل شامل: تونل‌های دوقلو (دارای دو مقطع کوچک مجزا با جریان یک طرفه) و تونل‌های تکی (دارای یک مقطع بزرگ با جریان دو طرفه) استفاده می‌شود. هزینه ساخت تونل‌ها عمدتاً به طول، مقطع حفاری و سیستم‌های نگهدارنده مناسب جهت پایدارسازی جداره آن‌ها، بستگی دارد. در این میان سیستم نگهدارنده مورد نیاز وابسته به نوع زمین و مشخصات ژئوتکنیکی آن است. در توده سنگ‌های درزه‌دار، زبری درزه‌ها یکی از عوامل مهم در پایدار ماندن مقاطع تونل‌ها به شمار می‌رود. در این مقاله تأثیر زبری درزه‌ها در میزان پایدارکننده‌های مورد نیاز برای تونل‌های تکی و دوقلو راه با استفاده از روش مدل‌سازی عددی DEM، در قالب نرم افزار UDEC، مورد بررسی قرار داده می‌شود.
کلید واژگان
تونل تکیتونل دوقلو
زبری درزه
سیستم نگهدارنده.
مدل‌سازی عددی
مقطع حفاری
منحنی مشخصه
شماره نشریه
7تاریخ نشر
2012-02-201390-12-01
ناشر
دانشکده فنی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
Assistant Professor, School of Civil Engineering, College of Engineering, University of Tehran, I.R. Iran.Highway and Transportation Engineering Graduate, School of Civil Engineering, College of Engineering, University of Tehran, I.R. Iran.
