تأثیر رهبری کارآفرینی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی محرک‌های نوآورانه در آموزش عالی (دانشگاه سیستان‌وبلوچستان)

Abstract

توسعه مهارت­های رهبری در جهت ایجاد استراتژی نوآورانه، برای رقابت در محیط­های پیچیده و موفقیت در کسب‌وکار ضروری است. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر رهبری کارآفرینی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی محرک­های نوآورانه در آموزش عالی است. روش تحقیق برحسب هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی بوده است که در جامعه تحقیق اعضای هیأت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان، با نمونه 193نفری براساس تصادفی طبقه­ای، اجرا شده است. ابزار تحقیق شامل سه پرسش‌نامه محقق‌ساخته رهبری کارآفرینی، محرک نوآوری و رفتار کاری نوآورانه بوده است. روایی تأییدی و پایایی هر سه ابزار مناسب گزارش شد. روش تجزیه‌وتحلیل با استفاده از نرم­افزار PLS2، مدل معادلات ساختاری بوده است. نتایج نشان داد، رهبری کارآفرینی بر محرک­ها و رفتار نوآورانه به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم تأثیر دارد. همچنین محرک­ها اثر مستقیم بر رفتار نوآورانه داشته است. دانشگاه­ها از طریق محرک­های فرهنگی باز و آزاد و مدیریت هوشمند نوآوری در کنار رهبری کارآفرینی، می­توانند نقش سازنده در رفتار نوآورانه محیط علمی و ذی‌نفعان آموزش عالی ایفا کنند.