تصحیح مجدد برخی عبارات آشفته در نامه‌‌های خاقانی

Abstract

<em>منشآت</em> خاقانی از نظر سبکی جزو متون پیچیده و مصنوع نثر فارسی است. خاقانی چنانکه در نظم، در عرصۀ نثر نیز صاحب سبک است و به شیوه‌های گوناگون کتابت وقوف دارد. این اثر از وجوه مختلف، ازجمله شناخت بهتر سبک و سیاق سخن خاقانی و نیز آشنا شدن با محیط و زمان او اهمیت فراوان دارد. آنچه در این نوشته می‌آید، تأملی بر برخی عبارات <em>منشآت</em> خاقانی به تصحیح محمد روشن است، که به لحاظ معنایی چندان رسا نیستند و امکان دارد مخاطب در خواندن آن‌ها دچار مشکل شود. در برخی جملات نیز بدخوانی نسخه و عدم ضبط صحیح، از ارزش ادبی و ظرافت‌های هنری آن کاسته‌است. تصحیح مجدد عبارات پس از خواندن دوبارۀ نسخۀ اساس و البته نسخه‌های کم‌اهمیت‌تری همچون پاریس و سپهسالار، که فقط تعداد اندکی از نامه‌ها را دارند، صورت گرفته‌است. در بسیاری از موارد بررسی‌شده، پس از وارد کردن صورت صحیح، شواهد متنی دیگری نیز به دست داده شده‌است.