پلانتینگا و مسئلۀ عقلانیت خداباوری

Abstract

در این مقاله عقلانیت خداباوری را در سه اثر مهم پلانتینگا دنبال کرده‌ایم؛ سه اثری که نویسنده در آنها توانسته است ضمن پاسخ دادن به ایراد‌های منتقدان، دیدگاه خود را بیان کند. ما در این نوشتار سیر بحث پلانتینگا در این کتاب‌ها را دنبال کرده‌ و پس از تبیین دیدگاه وی، به نقد و بررسی آن پرداخته‌ایم. بر این اساس ابتدا به نقد و بررسی برهان تمثیلی وی پرداخته می‌شود و در ادامه بیان خواهد شد که در نقد‌های وی به قرینه‌گرایی و مبناگرایی نوعی تهافت دیده می‌شود. در پایان نیز گفته خواهد شد که این دیدگاه وی که باور به خدا نیازی به قرینه ندارد، به نوعی ایمان‌گرایی نزدیک است.