تاثیر آموزش نظریه ی ذهن در ارتقاء نظریه‌ی ذهن و بهبود مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان پسر مبتلا به اختلال ارتباط اجتماعی (پراگماتیک)

Abstract

<strong> مقدمه:</strong>اختلال ارتباط اجتماعی اختلالی عصبی ـ رشدی است که در همسایگی اختلال اتیسم قرار داشته و مشکلاتی را در زمینه تعاملات مناسب اجتماعی به وجود می­آورد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه­ ذهن در بهبود نظریه­ ذهن و مهارت­های اجتماعی دانش ­آموزان مبتلا به اختلال ارتباط اجتماعی بود.<strong>روش:</strong>پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه­ دانش ­آموزان پسر پایه­ های پنجم و ششم (1319نفر) مدارس شهرستان بستان ­آباد در سالتحصیلی 97ـ1396بودند. جهت انتخاب نمونه­ پژوهش از نمونه­ گیری هدفمند استفاده شد. بدین ترتیب ملاک­های اختلال ارتباط اجتماعی به معلمان مربوطه توضیح داده شد و دانش­ آموزان مشکوک از طرف آن­ها معرفی شدند و برای اطمینان بیشتر از طریق مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-5غربالگری صورت گرفت و تعداد 26 دانش ­آموز مبتلا انتخاب و به صورت تصادفی و برابر در دو گروه آزمایش و کنترل جای‌دهی شدند. جهت جمع­ آوری داده­ های پژوهش از پرسشنامه مهارت­های اجتماعی دانش ­آموزان الیوت و گرشام و آزمون نظریه ذهن قمرانی و همکاران استفاده شد. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه ­یک‌ساعته در طی چهار هفته تحت آموزش تئوری ذهن قرار گرفت.<strong>یافته­ ها: </strong>نتایج تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 5/0 نشان داد گروه آزمایش بهبودی معناداری در نظریه­ ذهن و مهارت­های اجتماعی نسبت به گروه کنترل پیدا کرده است.<strong> نتیجه ­گیری:</strong> به نظر می ­رسد بهبود نظریه ذهن می­ تواند نویدبخش بهبود مهارت­های اجتماعی و کاهش پیامدهای نامناسب اجتماعی در افراد مبتلا به این اختلال شود.