پتانسیل ماکروجلبک‌های دریایی سواحل جنوبی ایران، به عنوان پالایشگاه تولید سوخت‌های زیستی پاک

Abstract

وجود زی‌توده عظیم و متنوعی از ماکروجلبک‌ها در سواحل و بنادر جنوبی کشور (آب‌های دریایی خلیج فارس و دریای عمان) بالغ بر 167 گونه جلبک قرمز، 79 گونه جلبک سبز و 80 گونه جلبک قهوه ای، چشم انداز امیدبخشی از پتانسیل استحصال سوخت‌های زیستی از ماکروجلبک‌های دریایی خلیج فارس و تولید فاز قدرتمندی از انرژی‌های پاک را در فراسوی تحقیقات بنیادین کشور قرار می‌دهد که در مقاله حاضر روش‌های تولیدی آن تفسیر شده است. این جلبک‌های دریایی بالاخص در فصول بلوم با تولید زی‌توده ای بس وزین، جز مواردی چند مصارف محلی، عمدتاً بر سواحل بلا استفاده رها می‌شوند، حال آنکه زی‌توده این جلبک‌ها مشتمل بر سه ترکیب مهم پروتئین، کربوهیدرات و لیپید است. وجود مقادیر بالاتر از 40% اسیدهای چرب در برخی از این جلبک‌ها می‌تواند آن‌ها را به منابعی برای استحصال روغن تبدیل کند و به کمک فرآیندهای بیوشیمیایی/ترموشیمیایی/تخمیرمیکروبی که توان استحصال و بهره‌وری از کل محتوای کربنه جلبک‌ها را به منظور تولید سوختی ایمن در مقیاس صنعتی فراهم می‌آورند، به‌راحتی می‌توان این ترکیبات جلبکی را به انواع مختلفی از سوخت‌های زیستی چون، بیودیزل، بیوروغن، بیوگاز، بیوهیدروژن، بیواتانول، بیوبوتانول، متان و ذغال تبدیل نمود.