الگوی ساختاری تعلل‌ورزی تحصیلی براساس جهت‌گیری هدف و سبک‌های اسنادی: با نقش میانجی انگیزه تحصیلی

Abstract

هدف: هدف پژوهش تدوین الگوی ساختاری تعلل‌ورزی تحصیلی براساس جهت‌گیری هدف و سبک‌های اسنادی باواسطه انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان بود. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانش­آموزان دوره متوسطه دوم شهر بجنورد در سال تحصیلی 96-1395 بودند. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای تصادفی از هر کدام از مناطق شمالی، جنوبی، غربی و شرقی شش دبیرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبیرستان سه کلاس انتخاب شدند. نمونه شامل 400 نفر (171 پسر و 231 دختر) بود. داده­ها از طریق پرسشنامه­های تعلل‌ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، 2. پرسشنامه‌ی جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)؛ پرسشنامه اسنادهای علی کودکان و نوجوانان پیترسون و سلیگمن (1982) و پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر (۱۹۸۱، ۱۹۸۰) جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی برازنده داده­ها است. برازش الگو نشان می‌دهد که ضرایب مسیر مستقیم منتهی به انگیزش شامل جهت‌گیری تسلط گرایشی، عملکرد اجتنابی و سبک اسناد منفی و ضریب مسیر مستقیم انگیزش تحصیلی به تعلل‌ورزی تحصیلی در سطح آلفای 05/0 معنادارند. همچنین تمامی اثرات غیرمستقیم مدل معنادارند. اندازه معناداری برای اثرات غیرمستقیم مدل نشان داد که تمامی این اثرات در سطح آلفای 05/0 معنادارند. نتیجه­گیری: توجه به نقش مستقیم هدف تسلط گرایشی در کاهش تعلل‌ورزی سیاست‌گذاری آموزشی در این زمینه باید با تأکید بر مهارت‌آموزی و تبحر بر موضوعات آموزشی به‌جای ایجاد اضطراب در بین دانش‌آموزان و فضای رقابتی ناسالم باشد. همچنین آموزش شیوه‌های غلبه بر سبک‌های اسنادی بدبینانه موجب افزایش انگیزه تحصیلی و به‌تبع آن کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی می‌شود.