تدوین مدل علّی تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس جهت‌گیری هدف تحصیلی با نقش واسطه‌ای درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علّی تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس جهت‌گیری هدف تحصیلی با نقش واسطه‌ای درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش: در یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی تعداد 424 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز، به روش نمونه­گیری طبقه‌ای نسبتی تصادفی انتخاب‌شده و به پرسشنامه‌ای خودگزارشی شامل خرده مقیاس‌های درگیری تحصیلی شوفلی و بکر (2006)، خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (2000)، اهداف پیشرفت میدلتن و میگلی (1997) و تعلل‌ورزی تحصیلی سواری (1390) پاسـخ دادند. ماتریس همبستگی، تحلیل مسیر و شاخص‌های نکویی برازش با نرم­افزار LISREL 8.3 جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته­ها: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که اهداف اجتناب-عملکرد و تبحری از طریق واسطه­گری درگیری و خودکارآمدی تحصیلی بر تعلل‌ورزی تحصیلی دانشجویان علاوه بر اثر مستقیم، دارای اثر غیرمستقیم می‌باشد. در میان متغیرهای موردبررسی در این پژوهش اهداف اجتنابی با 33/0 بیشترین اثر کل مثبت و معنادار را بر تعلل‌ورزی تحصیلی داشته است. نتیجه­گیری: مطابق با نتایج این پژوهش شرایط به‌گونه‌ای فراهم گردد تا دانشجویان به سمت اتخاذ اهداف نوع تبحری پیش رفته و از روی آوردن به اهداف نوع اجتنابی امتناع ورزند و همچنین ازآنجاکه تبحرگرایی با تعلل‌ورزی تحصیلی همبستگی منفی معنی‌داری دارند، برای کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی می‌توان اهداف تبحری را به‌وسیله‌ی برنامه‌های آموزشی ارتقاء بخشید.