بررسی اثر‌بخشی سناریو‌های مختلف احیای دریاچه ارومیه با استفاده از مدل هیدرودینامیکی دوبعدی

Abstract

به دلیل ضرورت و اهمیت ارائه یک بستر علمی برای گزینه­های احیا و مدیریت سطح دریاچه ارومیه، در این تحقیق به بررسی اثربخشی سناریو­های مطرح با استفاده از مدل هیدرودینامیک دوبعدی MOHID پرداخته شده است. سناریو­های در نظر گرفته شده عبارتند از: S1) سناریوی ادامه وضع موجود،S2 ) سناریوی بستن گذرگاه شهید کلانتری وS3 ) سناریوی عدم یکپارچه­سازی دریاچه و تقسیم آن به دو بخش از محل جزیره­ها. داده­های دوره آماری 8 ساله 2000 تا 2008 به دلیل در بر گرفتن افت شدید تراز آب دریاچه و همچنین وجود نوسانات زیاد، برای شبیه­سازی سناریو­ها انتخاب شدند. پس از گردآوری داده­ها و ورودی­های مورد نیاز، واسنجی مدل انجام شد و در ادامه مدل برای هر یک از سناریو­ها اجرا گردید. نتایج نشان داد بخش جنوبی دریاچه در سناریوی S2 در مواقعی با رسیدن به تراز اکولوژیک دریاچه (1/1274 متر از سطح دریا)، در کل شرایط بهینه و بهبود یافته­ای از نظر تراز آب، سطح دریاچه، حجم آب و همچنین حجم تلفات تبخیر نسبت به سناریوی S1 پیدا می­کند. در سناریوی S3، علی­رغم کاهش تلفات تبخیر در بخش جنوبی دریاچه، تراز اکولوژیک دریاچه در هیچ دوره­ای حفظ نمی­شود و در نهایت هم تراز دریاچه به 4/1271 متر می­رسد. بخش شمالی دریاچه نیز با تراز آب 03/1271 متر و تلفات تبخیر بالا، در انتهای دوره مدل­سازی وضعیت خوبی را تجربه نخواهد کرد.<strong> <br /></strong>