مدل‌های مدیریت بحران: ارزیابی اعتبار آنها برای طرح ریزی راهبردی در صنعت گردشگری بین‌المللی

Abstract

گردشگری به طور خاص در معرض رخدادهای بیرونی بوده و به طور طبیعی غیر قابل پیش‌بینی می‌باشد و نیازمند بررسی فرآیندهای مؤثر مدیریت بحران است. این مقاله برای کمک به مدیران در طرح‌ریزی راهبردی چنین وقایعی، ضمن مرور ادبیات مرتبط با مدیریت بحران در صنعت گردشگری، چندین مدل تهیه شده را شناسایی و به بوته نقد می‌گذارد. حملات تروریستی یازده سپتامبر به عنوان نمونه‌ای از حوادث بیرونی که می‌تواند در صورت عدم اقدام به موقع و قاطع مدیران صنعت گردشگری به بحران منجر شود. این مقاله واکنش‌های مجریان گردشگری پیشرو انگلستان نسبت به حملات تروریستی را مورد بحث قرار داده و ضمن ارائه یک مطالعه موردی، واکنش یک شرکت خاص به حادثه یازدهم سپتامبر را بررسی می‌نماید تا از این طریق، راهبردهای «بازگشت» مورد استفاده را مرور کند. فرآیند این مدل «مدیریت بحران »با اقدامات انجام شده در این شرکت مورد تطبیق و بررسی قرار گرفته است. بدیهی است که تجربیات گسترده‌تری برای صنعت گردشگری وجود دارد، از جمله نیاز است به: یکپارچه‌سازی مدیریت بحران با فرآیندهای طرح‌ریزی راهبردی، ارائه برنامه‌های مرتبط با حوادث به صورت مفصل، تعریف نقش‌ها و مسئولیت‌های تصمیم‌گیری، حفظ میزانی از انعطاف‌پذیری مبادرت ورزید.