نقدی بر کتاب حقوق عمومی در نهج‌البلاغه

Abstract

<span lang="FA">نگارش کتاب <em>حقوق عمومی در نهج</em></span><em><span lang="FA">‌</span></em><em><span lang="FA">البلاغه</span></em><span lang="FA"> هم به</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">لحاظ جایگاه والای <em>نهج‌البلاغه</em> در فرهنگ دینی و هم به</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">سبب جایگاه حقوق عمومی در مقایسه با سایر رشته‌های حقوقی امری ستودنی است. روش ارزیابی و نقد این اثر، استنادی</span><span lang="FA">ـ تحلیلی و مطابق الگوی پیش</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">نهادی شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی در چهارچوب معرفی کلی و بررسی شکلی و صوری و محتوایی اثر است. به</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">لحاظ محتوا، رویکرد اسلامی به حقوق عمومی و تأمل گسترده در <em>نهج‌البلاغه</em> و انطباق صحیح عناوین با نمونه‌های انتخابی در بیش</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">تر موارد را می‌توان از نقاط قوت این کتاب به</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">شمار آورد. هرچند این اثر، به نداشتن نظم منطقی و انسجام محتوایی و فقدان دقت و جامعیت دچار است. در برخی از موارد نیز برداشت‌های نویسنده از تعابیر امیر مؤمنان در <em>نهج‌البلاغه</em> درخور تأمل است. به‌رغم اهمیت حقوق اساسی به‌منزلۀ مهم‌ترین شاخة حقوق عمومی، که انبوهی از موضوعات مربوط به حاکمیت و دولت و نهادهای حکومتی و حقوق ملت در زیرمجموعة آن قرار می‌گیرد، کم‌ترین مقدار از صفحات به آن اختصاص یافته و به آن بی‌‌توجهی شده است. کیفیت فنی کتاب مطلوب است و قواعد عمومی نگارش رعایت شده است. باوجوداین، نقاط ضعف شکلی و صوری اثر عبارت</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">اند از سازمان</span><span lang="FA">‌</span><span lang="FA">دهی نامناسب کتاب، نداشتن تناسب حجمی فصل‌ها و تفصیل بیش از حد ضمیمة کتاب.</span>