زنان دربار گورکانیان هند و نقش آنان در گسترش زبان و ادب فارسی (1135- 932هـ . ق.)

Abstract

<strong>زنان دربار گورکانیان هند (1135-932 هـ . ق.) همگام با شاهان با حمایت و تشویق شعرا و سخنوران فارسی‌زبان، در سرنوشت زبان و ادب فارسی و تثبیت و تحکیم جایگاه آن در این سرزمین کارساز و مؤثر بوده و موجبات رواج و گسترش آن را در بین درباریان و نخبگان هند فراهم آوردند. علاوه بر این، اغلب آنان با حمایت‌های خویش، در خلق آثار بزرگ و ارزنده به زبان فارسی و نیز با ساخت مدارس، کتابخانه‌ها و تألیف و ترجمه آثار بزرگ زبان فارسی، زمینۀ تثبیت و فراگیری این زبان را فراهم آوردند. همچنین، بسیاری از این زنان به برکت تربیت ادبی که در سلسله گورکانیان، موروثی و رایج بود و به مدد محیط آکنده از شعر و ادب که در آن نشو و نما یافته بودند، آنچنان با زبان و ادبیات فارسی انس و الفت یافتند که ذوق سلیمشان شکوفا شد و با طبع‌آزمایی، آثار زیادی از نظم و نثر به این زبان از خود به یادگار گذاشتند.</strong><br /> <strong> بررسی نقش و عملکرد زنان دربار گورکانی در توسعه و گسترش زبان و ادبیات فارسی، هدف این پژوهش است. به همین منظور، این سؤال اصلی مطرح است که زنان دربار گورکانیان چرا و چگونه در گسترش زبان و ادبیات فارسی در هند تأثیرگذار بوده‌اند؟ پژوهش حاضر به شیوه توصیفی–تحلیلی به این موضوع می‌پردازد.ضرورت انجام این پژوهش از آن روست که تاکنون پژوهش مستقلی در خصوص نقش و عملکرد زنان دربار گورکانی در توسعه و گسترش زبان و ادبیات فارسی انجام نشده است.</strong>