مظاهر تقلید و تجدید در شعر نئوکلاسیک عراق

Abstract

جریان ادبی نئوکلاسیک با هدف حفظ و تداوم میراث گذشتگان، اندیشه های اصیل<br />معاصر را در قالب اسلوب های قدیم به تصویر می کشد . این مکتب آمیزه ای از قدیم و جدید<br />را در خود جمع کرده است بدینگونه که با زبان کلاسیک و شیوه های متداول کهن مسایل<br />روزمره و حیاتی جامعه را به مخاطبان خود عرضه می کند در این نوشتار جنبه های تقلید و<br />تجدید در شعر نئوکلاسیک عراق با بهره بری از نمونه هایی از اشعار » معروف رصافی « به<br />عنوان طلیعه دار این مکتب در عراق و » محمد مهدی جواهری « به عنوان حلقه ی اتصال بین<br />جریان نئوکلاسیک و رومانتیک عراق، مورد بررسی قرار گرفته است