زبان شناسی قانونی: بررسی شهادت در دادگاه با توجه به ویژگیهای زبانی

Abstract

زبان شناسی قانونی (حقوقی) شاخه ای میان رشته ای از زبان شناسی و حقوق است که از سال ١٩٩٧ در محافل زبان شناسی و حقوق آمریکا و اروپا رشد کرده است و از آن زمان هر روز از زبان شناسان در ارائه اسناد و شهادت در دادگاه ها جهت کشف حقایق و قضاوت دقیق تر بهره می جویند. در این حوزه با ابزارهای زبانی به تحلیل گفتمان در نظام قضایی می پردازیم. از آنجا که شهادت با ابزار زبان صورت می گیرد، انتظار داریم این مقوله دارای ویژگی های زبانی خاصی باشد. از سوی دیگر جرائمی وجود دارد که مستقیم با زبان صورت می گیرد مانند شهادت دروغ. این مقاله به دو قسمت تقسیم می شود؛ هدف از بخش نخست بررسی ویژگی های زبانی به هنگام شهادت است و در بخش دوم هدف، اثبات شهادت دروغ از طریق ابزارهای زبانی است. در پاسخ به قسمت نخست با گردآوری داده ها از سی آزمودنی به این نتیجه رسیدیم که سبک کلام به دو دسته سبک ضعیف و سبک قوی تقسیم می شود و هرکدام دارای ویژگی های خاصی هستند (مانند تنوع واژگانی برای سبک کلامی قوی وجمله های ناتمام برای سبک کلامی ضعیف). به منظور بررسی قسمت دوم مقاله، نگارنده با تحلیل یک پرونده واقعی، با ابزارهای زبان شناختی مانند تلویح، انسجام دستوری و... اثبات م یکند که فردِ مظنون به اتهامِ شهادت دروغ مجرم است، از این رو وجود جرم ثابت میشود.